Timon van Gent

Beste lezer Het eindejaar nadert en dan is het tijd voor lijstjes. Ik ga het echter niet over eindejaarslijstjes hebben, maar over cadeaulijstjes. Typisch iets voor december, want dan gaan mensen vragen “wat wil je als cadeautje krijgen?”. Vaak moeilijk om specifiek op te antwoorden, niet? De oplossing: hou gewoon een lijstje bij. Zie je iets dat je graag wilt zoals een boek, een cd of een film? Schrijf het op. Heel moeilijk is het niet. Neem dan af en toe je notities eens bij de hand en zet ze in een lijstje. Frequent gebeurt het dat je dan zaken schrapt of misschien zaken toevoegt. Heel normaal, want we zijn nu eenmaal heel impulsieve wezens en worden constant bestookt door reclame en nieuwe ideeën of suggesties van vrienden/kennissen. Hoe langer je lijstje, hoe beter, want dan blijft het een raadsel wat je krijgt. Toch geen fan? Geen enkel probleem, het is zeker geen verplichting. Vorig jaar bestond mijn ‘lijst’ uit drie bladzijden, maar dit jaar heb ik het toch wat teruggebra

Beste lezer Vorige week merkte je waarschijnlijk dat jouw favoriete blog stil bleef . Daar wil ik alvast mijn excuses voor aanbieden, maar vorig weekend zat ik met vrienden en vriendinnen in het winterse Chimay. Voor het vertrek hadden we wat schrik voor het weer, maar dat bleek enorm goed mee te vallen. Het was ideaal weer om naar de Ardennen te gaan. Bekijk onderstaande foto’s maar eens! Altijd spannend ook als je ergens naar rijdt waar je nog nooit geweest bent. Ga je de weg wel vinden? Ik ben en blijf fan van de oude manier om je weg te zoeken: met een kaart. Heb je echter geen kaart van de regio in kwestie, moet je niet blind zijn voor wat de nieuwe technieken, maar kan je gewoon via google maps opzoeken waar je moet zijn en dat dan opschrijven! Mijn medereisgenoten waren in het begin wat sceptisch, maar we zijn er geraakt. Met een extra rondje op de ring van Charleroi, maar ja. Zo’n mooie stad moet je minstens tweemaal gezien hebben en had ik het op het moment zelf

Beste lezer Een blog zonder thema is als een schip zonder koers. Doelloos op drift , maar af en toe passerend langs een pareltje van een eiland. Met deze blog vergaat het niet anders, springend van de ene tak naar de andere hak. (Ik ben me bewust van het feit dat de uitdrukking gaat "van de hak op de tak".) Het dagelijkse leven als leidraad namen is allemaal goed en wel, maar zeer breed. Net zoals geschiedenis als studiekeuze nemen (ik moet van "De Vrouw" stoppen met heel de tijd te verwijzen naar het feit dat ik geschiedenis gestudeerd heb). Over bier schrijven was wel leuk, maar om eerlijk te zijn, hou ik het toch liever bij het proeven. Behalve zeer lekker, lekker, redelijk lekker, iets minder lekker en niet lekker zal ik voorlopig niet geraken, dus vind ik het ook niet zo de moeite. We gaan binnenkort samen met wat vrienden eens langs bij de abdij van Notre-Dame de Scourmont (beter bekend als de abdij van Chimay ). Daar kijk ik naar uit. De vakantie a

Beste lezer Niet het begin van een Vlaams-nationalistisch blog, gelukkig, maar "we spelen een spel vanavond!". Een tijdje geleden vertelde een vriend (beter bekend als ‘de Getuige) dat hij bezig was met het bedenken en maken van een eigen spel. We spelen samen wel vaker een bordspel (RISK is nog altijd een van de favorieten), maar zelf een spel bedenken was nog nooit bij me opgekomen. Totdat dus die vriend daarvan sprak. Plots zat dat idee in mijn hoofd en leek het me een uitdaging om dat ook eens te proberen. Soms heb je een zetje nodig van iemand om zelf eens iets uit te proberen of gewoon aan het licht te brengen als een mogelijkheid. Goed, het een interessant idee vinden om een spel te maken, is een ding, maar effectief een te bedenken is helemaal iets anders. Hoe begin je daar in godsnaam aan? Gezien mijn achtergrond ging ik min of meer direct de middeleeuwse toer op en waarom ook niet? Zeker in de ‘spelwereld’ is dat een zeer interessante tijdsperiode, die, ve

Beste lezer Om het missen van volgende week een beetje goed te maken, volgt nu een streepje poëzie. Jammer genoeg niet uit eigen hand, het toont aan hoe eenvoud mooi kan zijn en niet alle gedichten moeten rijmen! Wat het is Wat het is Het is onzin zegt het verstand Het is wat het is zegt de liefde Het is ongeluk zegt de berekening Het is alleen maar verdriet zegt de angst Het is uitzichtloos zegt het inzicht Het is wat het is zegt de liefde Het is belachelijk zegt de trots Het is lichtzinnigheid zegt de voorzichtigheid Het is onmogelijk zegt de ervaring Het is wat het is zegt de liefde Erich Fried (1921-1988) 

Beste lezer Er zijn zo van die momenten in het leven van een man die alles veranderen. Afstuderen, beginnen werken, trouwen, ... Momenten die alles omgooien. Er is echter een gebeurtenis die al de andere overtreft: vader worden! Hoe dat voelt of wat dat met je doet, weet ik nog niet, maar daar zal ik over enkele luttele maanden achter komen. Ik weet wel al dat ik mijn Leeuwenkoning-reflex beter zal moeten onderdrukken dan Michael Jackson ooit deed. Goed, verder is het vooral heel veel zorgen voor de Vrouw... Want ja, dat mysterie groeit in haar buik en het is haar lichaam dat verandert. Dat is natuurlijk ook een voordeel: geen misselijkheid, geen vermoeidheid of andere kwaaltjes, maar aan de andere kant sta ik er wel een beetje buiten. Gisteren zijn we naar onze eerste echografie geweest. Een heel bijzonder moment en ook een beetje raar. Raar en leuk. Op een klein schermpje zagen we ons kindje en hoorden we het enorm snel kloppend hartje. Daar word je even stil

Beste lezer Soms lijkt het dat er te weinig uren in een dag zijn of te weinig dagen in de week. Dat wordt alleen maar erger als je werkt. De weken vliegen voorbij. Ik kan het nog altijd moeilijk geloven dat ik ondertussen al meer dan een jaar werk. Achteraf bekeken heb ik wel wat zaken bijgeleerd, maar het voelt niet echt aan alsof ik verder sta. Er zijn wel wat zaken aan de zijkant die me bezig houden en die wat meer creativiteit vergen. Zoals dit bloggen bijvoorbeeld, maar ook dit: Meer uitleg over Bellum in Flandria volgt nog wel. Nog een korte tip voor alle mannen, neem dit boek eens bij de hand en lees het. Een aanrader! Ik ga het hierbij laten voor deze week. Bedankt voor het lezen en maak er nog een mooie dag van!

Beste lezer en in dit geval beste bierliefhebber Vorige week werd er door iemand geopperd dat ik toch gewoon een bierblog moest beginnen en elke week over bier schrijven. Om alvast een lezer een plezier te doen, zal ik de uitdaging aanvaarden en deze week over bier schrijven. Bier gebrouwen met liefde, drink je met verstand (of hoe gaat die disclaimer nu weer?). Gelukkig staat er hier een mandje met verschillende bieren in (om de een of andere reden kreeg ik veel drank voor mijn verjaardag: een mand vol bier en een doos vol Provençaalse roséwijn). Ik zal er hier een drietal aanhalen, waarvan ik hoop dat jullie ze niet allemaal zullen kennen. Er zitten ook klassiekers bij, die jullie zeker wel kennen (of toch zouden moeten kennen), maar een goede bierblog wisselt wat af, niet? Alvast wel een waarschuwing: dit is dus enkel mijn eigen (onprofessionele) mening. Ik heb geen ervaring als ‘zytholoog’ en ook in het proeven van bier ben ik niet onderlegd. Trouwens: de gustibus et col

Beste lezer Ondertussen ben ik al een tijdje bezig met deze blog en dacht ik: het wordt eens tijd voor een tussenstand . Het is zowaar van 7 augustus geleden dat ik mijn eerste bericht plaatste. Dat was toen ik nog "publiceerde" op een dinsdag, maar ik schakelde redelijk snel over naar zondag. Louter om praktische redenen en tegen dan was mijn bericht toch meestal al klaar. Om een tussenstand op te maken kan ik rekenen op Blogger. Die stelt de auteurs een aantal statistieken beschikbaar: hoeveel keer is jouw pagina weergegeven, hoeveel keer werd elk bericht bekeken, … Ideaal om jouw eigen populariteit of het gebrek daaraan te volgen. Raad eens hoeveel mijn blog ‘weergegeven’ werd? Wat denk je? Het zijn in totaal twaalf berichten die gemiddelde x-aantal keer gelezen werden... Ik zal jullie niet langer in spanning houden: het totaal staat op 761 (uiteraard exclusief mijn eigen paginaweergaven, want dat zou maar flauw zijn). Toch een mooi aantal, vind ik persoonl

Beste lezer Deze week is het tijd om even stil te staan bij een icoon, zij het postuum. Ik hoop dat iedereen hem kent: de Britse acteur John Thaw. Die naam zegt jullie misschien niet direct iets, maar zijn alter ego van op het scherm zeker wel. Diens naam heb ik zo subtiel verstopt in de titel van deze post: Inspector Morse, of course! Om eerlijk te zijn echt een groot idool en voorbeeld van mezelf. Wie zou nu niet een ‘moord oplossende poëzie citerende aan drank verslaafde klassieke muziek minnende en chronisch eenzame politie-inspecteur’ willen zijn? Goed. Als ik het zo formuleer misschien niet, maar zijn personage was nu eenmaal moeilijk onder een woord te vatten. Ik heb het alvast overwogen, maar nooit nagestreefd. Voorlopig toch nog niet, wie weet wat de toekomst brengt? Tijdens en na het studeren durfde ik wel eens spieken naar de website van de Belgische politie, maar jammer genoeg heb ik nooit een vacature voor “een profiel zoals Inspector Morse” zien staan. Of ik

Beste lezer Afgelopen week en weekend heb ik minder de tijd gevonden om mijn wekelijkse blog te schrijven. Niet getreurd echter, ik heb een oudere tekst van mezelf opgeduikeld voor de editie van deze week! Een beetje context is weliswaar nodig. Vorige zomer stond er een wedstrijd in het maandelijkse spar-boekje: beschrijf je perfecte BBQ en win een BBQ-feest. Een eenvoudig concept en het leek me een leuk idee. Veel leesplezier! Mijn perfecte BBQ Om te beginnen heb je voor een goede BBQ goede vrienden nodig. Een cliché zoals een huis en dus een slecht begin voor een originele inzending, maar het is de waarheid. Als je je daarvan verzekerd hebt, kan er eigenlijk niets meer misgaan. Dan mag het stormen alsof het eind der tijden is aangebroken, het zal een gezellig einde zijn! Nu, voor een perfecte BBQ heb je uiteraard liever mooi of zelfs schitterend weer, anders zou het geen ‘perfecte’ BBQ zijn. Een zonovergoten namiddag met één of twee witte wolkjes die de helderblauwe hem

Beste lezer Met aangename en vooral luide Bulgaarse muziek op de achtergrond, dacht ik, het wordt tijd om nog eens de fiets te nemen… Ik zeg Bulgaarse, maar om eerlijk te zijn, zou ik het niet weten. Als je de bus neemt en je luistert graag naar muziek, denk zo wel eens aan je trommelvliezen als aan je medepassagiers en zet het volume wat stiller. Niet omdat jij een dubstepfan bent, dat de personen voor jou, naast jou, achter jou alsook de mensen helemaal vooraan en achteraan de bus dat ook zijn. Ben je in groep, pech, het leven is jammer genoeg geen film met een ondersteunende soundtrack, dus je zal het met praten moeten doen. Liefst op een normaal volume ook, tenzij natuurlijk in een vreemde taal. Dan mag je gerust voor heel de bus roepen, niemand die het toch verstaat, hé. Bovenstaande leek me een goede inleidende anekdote om eens over de bus te schrijven. Mensen die zoals mij vaak de bus nemen, weten dat er bepaalde natuurwetten bestaan betreffende het aankomen aan d

Beste lezer Tot mijn spijt moet ik meedelen dat na grondig bronnenonderzoek is gebleken dat het verhaal “In de tijd dat de dieren nog spraken” historisch toch niet echt heeft plaatsgevonden. Ongelooflijk, niet? Je kan die monniken toch nooit vertrouwen met hun mooie verhaaltjes over draken en piraten. Bij dat zelfde grondige bronnenonderzoek stootte men toevallig op nieuw materiaal. Een tot nu nog nooit uitgegeven verhaal, ontcijferd uit snippers papier die gebruikt werden om de kaft van een grote leren bijbel te vullen. Het verhaal gaat als volgt… Sint-Stefanuskerk te Gent - Eigendom van Kerknet.be Op een aangename middeleeuwse septemberavond in het Gentse klooster Sint-Stefanus (en uiteraard niet Sint-Stufanes - welke onverlaat heeft dat toen vertaald!) zaten onze drie monniken gezellig aan een lange tafel op schragen. Ze waren het vorige nooit gebeurde verhaal aan het bespreken over een beker blond bier. “Weet je” sprak de iets zwaardere Grand Jean, “eigenlijk hebben

Beste lezer Zoals jullie ondertussen weten, gingen een paar maand geleden "de Vrouw" (ook wel bekend als de enige vrouw van mijn leven) en ik naar het mooie Lissabon . Op huwelijksreis dan nog wel! We boekten een verblijf van een kleine twee weken in een chic hotel ( Hotel Inglaterra ), als ik even mag opscheppen. Veel deftiger dan we tot nu toe ooit gedaan hadden, maar het was dan ook onze huwelijksreis. Aangezien ik mij nu toch heb voorgenomen om elke week iets te schrijven, kan ik even goed wat leuke adresjes en bezienswaardigheden aan jullie – mijn talrijke trouwe lezers – meegeven, die we in Lissabon ontdekt hebben, aangezien ik toch een beetje in de ‘tips geven’-sfeer zit. Een mooi startpunt is de voorbereiding: ga eens naar de bib of doorpluis het internet.  Ons hotel De voorbereiding is een essentieel deel van op reis gaan en kan enkel bijdragen tot een verbeterde ervaring.  Vervolgens kom ik bij de echte aanraders. Een tip die ik meekreeg van een

Beste lezer Na mijn vorige uitspatting keer ik weer terug naar wat ik ken (of denk te kennen). Het is zoals men zegt, gemakkelijker te schrijven over iets dat je kent, dan over iets dat je niet kent. Logisch hé. Dus als (recent) getrouwde man (met de leukste 'vrouw' ter wereld), zal ik de ongetrouwden onder jullie wat informeren aan de hand van een paar tips. De 'moeder van alle trouwtips' is: begin op tijd te zoeken naar een zaal (en natuurlijk ook naar iemand om mee te trouwen). Niet evident natuurlijk, want als je besluit te trouwen wacht je daar natuurlijk niet graag een half jaar op of een jaar, maar ik kan alleen zeggen: neem er de tijd voor. Je zal er achteraf meer plezier en minder stress bij hebben. Hierbij aansluitend: ga zeker eens proefeten! We hebben het één keer gedaan en wat een beleving was dat! Het was natuurlijk de eerste keer en we wisten totaal niet wat we konden verwachten. We hadden per gerecht twee keuzes doorgegeven, maar wisten niet o

Beste lezer Vandaag trakteer ik jullie graag op een zeer oud middeleeuws verhaal. Een verhaal zo oud dat het bijna vergeten is en nog amper iemand het kent, maar daarom zeker niet minder waar of actueel relevant. Op een dag in het jaar des heres 1297 werd het prille augustijnenklooster van Sint-Stufanes te Gent, dat nog maar een jaar daarvoor officieel opgericht was, geterroriseerd. Geterroriseerd niet door kwaadwillige roddels en grootschalige verloop, maar door een gulden draak die het heilige kelkglas stal, waaruit de broeders plachten te drinken. De draak kwam, spuwde slijm en vuur, brak stiekem 's nachts in de broederkeuken in en nam alles wat drinkbaar was en waaruit je kan drinken mee waar hij aan kon. Dat lijkt misschien wat raar, maar in de middeleeuwen was het algemeen geweten dat draken heel dorstige wezens zijn en zwaar verslaafd aan het verzamelen van drinkmaterieel. Natuurlijk konden de paters augustijnen dit niet zomaar over hun heen laten gaan, want zw

Beste lezer Het wordt tijd dat ik een aspect van mijn leven belicht dat hiertoe onbelicht is gebleven. Eigenlijk had ik hiermee moeten starten, maar ja, in het leven moet je constant keuzes maken, niet? Hebben jullie het verhaal al gehoord over hoe ik ‘de Vrouw’ heb leren kennen? Over hoe het allemaal begonnen is? Voor ik hier aan begin: op vraag van ‘de Vrouw’ moet ik ‘de Vrouw’ ‘de Vrouw’ noemen in deze blog. Met zoveel aanhalingstekens als mogelijk, daar in deze wens bijgestaan door ‘de Zotte Vriendin’ op een zonnige namiddag op DokStrand . Alle gekheid op een stokje, tijd voor het (ons) verhaal. Moest ik mij veel dichterlijke vrijheid aanmeten, ik zou zeggen dat ons verhaal eeuwen overspant, zo groot is onze liefde. De realiteit gebiedt me echter te zeggen dat het ongeveer zeven jaar teruggaat (toch ook al niet slecht?). We zaten beiden nog op school tijdens het najaar van 2005. We leerden elkaar kennen via een indertijd  gemeenschappelijke vriendin, maar toeval

Beste lezer Er is me altijd geleerd om aan het begin van een tekst kort te duiden waar deze over zal gaan. Zo kan de lezer bepalen of hij al dan niet verder wil lezen. Daarom het volgende: deze blog zal gaan over mijn startersbaan als assistent (in het Amerikaanse ‘Bedrijf’ ook wel assistant genaamd). Hoe ik de stap zette van universiteit naar werkzoekend en hoe ik uiteindelijk bij ‘Het Bedrijf’ uitkwam. Op een ander moment zal ik voor jullie mijn bedenksels na bijna een jaar later en mijn toekomstplannen eens uiteenzetten. Zoals de meesten onder jullie waarschijnlijk weten (ik maak mezelf niet wijs dat mijn lezerspubliek uit onbekenden bestaat – nog niet!), heb ik geschiedenis gestudeerd. Niet, wat denk je nu zelf, omdat ik een specifieke job nastreefde. Niettegenstaande ik vind dat geschiedenis een heel goede algemene basis legt: je leert kritisch omgaan met feiten en bronnen en doet zoeken naar gelijkenissen of verschillen (is het niet Alexander), is het nu eenmaal niet zo’n jo

Beste lezer Zoals de titel van dit bericht aangeeft, gaat deze post over poen. Ook wel beter bekend als geld en in dit geval specifiek over een bedrag van 190 miljoen euro. Het idee om hier over te schrijven is nogal geleidelijk ontstaan: een gedeelde inzet voor 'EuroMil' met een van mijn broers ('de Oudste'). Geen grote inzethoor, elk 4 euro. Wat interessanter is, is dat gevoel dat op zo'n inzet volgt. De spanning van de onuitgesproken mogelijkheid... Dat gaf deaanleiding. In dit geval is het eigenlijk wel redelijk extreem, je moet wel al eenbeetje als een kluizenaar geleefd hebben om niets over de gigantische, reusachtige, fenomenale, kolossale, etc. pot gehoord te hebben. De Oudste vertelde me dat dit wel de maximalelimiet was voor het kansspel, omdat ze het psychologisch niet verantwoord vinden dat iemand meer dan 190 miljoen zou winnen. Goed, dat kan ik wel een beetje begrijpen, al lijkt mij 190 miljoen toch nogal arbitrair gekozen. Wat vaststa

Beste lezer Het gehele bloggebeuren is mij nogal nieuw. Pas vanochtend, op de tonen van een leuk liedje , heb ik de knoop doorgehakt om aan te beginnen. Als start lijkt het me een goed idee om mezelf voor te stellen, logisch niet? Ik ben Timon (ik hoor het je denken, inderdaad zoals in The Lion King): een getrouwde man van (bijna) 25 jaar die woont en werkt te Gent . Voila, een datingsite zou al tevreden zijn, al had ik er dan misschien 'sportief' en 'groot' bijgezet. Kwestie van het geheel wat te kruiden. Uiteraard  zullen er tijdens het bloggen meer zaken over mezelf aan het licht komen, maar voorlopig moet dit maar volstaan.  Als praktische doelstelling voor deze blog heb ik gekozen voor een wekelijkse update. Dat lijkt me - hopelijk - realistisch en niet te overdreven. Misschien dat ik in sommige weken zelfs zo geïnspireerd raak dat ik er twee schrijf. Wie weet. Daar doe ik voorlopig echter nog geen beloftes over. Het lijkt me sowieso beter om met klein