Timon van Gent

Beste lezer Iedereen komt in een carrière momenten tegen waarbij je twijfelt over hoe het verder moet. Blijf je doorgroeien in dit bedrijf of deze sector? Of doe je toch liever iets anders voor het te laat is? Wat jouw reden ook is, wil je iets anders dan moet je op zoek gaan naar een nieuwe uitdaging. Daarom blader je vol enthousiasme door vacatures. Jouw enthousiasme zakt waarschijnlijk aanzienlijk door de vage, omfloerste omschrijving van functies, voordelen of bedrijven, maar toch passeert er soms eentje waarvan je denkt: “Amai, dat is exact wat ik zoek.” Toch solliciteer je niet, omdat je ziet dat ze 1 à 2 jaar (of 3 à 5 jaar) ervaring in een gelijksoortige sector of rol vragen. Dus je zoekt verder naar die ene – onbereikbare – eenhoorn. Uit ervaring weet je dat je geen kans maakt. Ervaring is vandaag de dag de enige maatstaf die echt telt. Opleiding, enthousiasme en talent zijn relatief, moeilijk te becijferen of te bewijzen. Ervaring is dat niet en daar ligt de oorsp

Sommige boeken zouden een waarschuwingssticker moeten meekrijgen: “reading this book can lead to the urge to write yourself”. Het lezen van een goed boek geeft me vaak goesting om zelf te schrijven. Het boek van Guido Everaert deed dat opnieuw. Een kleine aanrader voor iedereen die het vertellen van een goed verhaal belangrijk vindt, of dat nu in een blog is, als freelance schrijver of binnen je bedrijf. Mijn korte samenvatting: verhalen doen  beter luisteren en onthouden, omdat ze betrokkenheid creëren. Hoe je best verhalen vertelt, leer je vooral door te oefenen, bij te schaven en opnieuw te proberen. Voor alle andere interessante tips, moet je het boek zelf maar eens lezen. Beter nog, koop het gewoon, Guido zal je dankbaar zijn. Terugkerend naar mijn startzin, met dit bericht blaas ik mijn blog nieuw leven in. Voor de x-ste keer opnieuw, nog altijd zonder duidelijke focus (ik zal me nooit kunnen houden aan de beperking van een food blog ofzoiets), maar vol goesting. En dat is t