Timon van Gent

Beste lezer Een nieuw stuk van het verhaal en een half jaar later... Eindelijk, weer wat warmte. Deze winters hier in Eiran duren veel te lang, dacht Goisfrid bij zichzelf, terwijl hij een herberg met als uithangbord een heuveltje binnenliep.  Hij sloeg de deur zo snel mogelijk achter zich dicht en ging op zoek naar een vuurtje. “Waard, heb je nog iets om  te eten voor een eenvoudige reiziger?” vroeg Goisfrid aan de gezette man achter de lange glanzende toog. “Een eenvoudige reiziger? Op dit moment van het jaar? Ja, dan moet je wel heel eenvoudig zijn” grapte de waard. De andere gasten grinnikten luid. “Inderdaad, simpel ben ik, maar uit vrije keus weliswaar” en bij die woorden legde Goisfrid zijn donkerbruine wandelstok op de toogplank. Direct rechtten zowel de waard als de tooghangers hun rug. “Mijn excuses broeder. Ik had u niet herkend als een van de arme volgelingen van de Balans, zo onder die hele hoop kleren.” De waard liep naar een deur aan de achterkant van de zaal na

Beste lezer Zoals beloofd zal ik zelf mijn keuze van historische maaltijdgasten uiteenzetten. Al heb ik jammer genoeg van jullie geen eigen ideeën gekregen. Goed, ik kan maar proberen aanzetten tot enige interactie! Het is niet evident. Dat is het eerste wat me opviel. Hoe kies je zoiets en op welke criteria baseer je jouw keuzes? Een persoon die er gewoon bij moet zijn, is Christopher Hitchens. Ik zou hem misschien niet omschrijven als een idool van mij – al zou hij het gebruik van de term idool redelijk amusant vinden – maar gewoon een interessante man. Daarmee is dus alvast een plaats aan tafel bezet en blijven er nog maar vier over. Andere potentiële gasten zijn William Shakespeare, Niccolo Machiavelli, George Orwell of gewoon Geoffrey Chauncer (voor de amusante anekdotes) . Hoe maak je zo’n keuze? Trouwens, dit lijstje bestuderend, merk ik dat het Britse nogal over vertegenwoordigd is. Waarom niet gewoon Hugo Claus, Louis Paul Boon, Erasmus, Spinoza of hertog Karel De St

Beste lezer Waarom niet eens een vraag? Jammer genoeg niet zo duidelijk, dus ga gerust naar de Bron: the Daily Mail Stel dat je over een week een etentje geeft en je kan daarvoor 5 personen uit de gehele geschiedenis (zowel levend als dood) uitnodigen. Wie zou je kiezen (en waarom)? Ik zal natuurlijk ook zelf een antwoord op deze vraag formuleren, maar nu nog niet. Ik zou er niet aan durven denken om jullie keuze te beïnvloeden! Geniet trouwens van de dag van Saint Patrick : de man die alle slangen uit Ierland verdreef, want dat hadden de Ieren nodig op dat moment! Tot binnenkort!

Beste lezer Genoeg fictie voor even, tijd terug voor het echte leven! Afgelopen vrijdag was het internationale vrouwendag . Niet zozeer om de vrouwen onder ons drie kussen en een praline te geven, al appreciëren ze dat waarschijnlijk wel, maar vooral om stil te staan bij alles wat met het gender “vrouw” te maken heeft. De klassieke rolpatronen, het glazen plafond en al de rest. We denken wel eens: “hier bij ons is dat toch niet meer nodig”, maar is dat wel zo? Ik ga nu niet spreken over het percentage vrouwelijke leden in onze raden van bestuur, dat is voor serieuzere mensen die daar een onderbouwde uitspraak over kunnen doen en een (willekeurig?) percentage bedenken dat geschikt is. Ik wil gewoon even uiting geven aan de afschuw die me overvalt als ik een speelgoed- of klerenwinkel voor kinderen binnenloop. Die belachelijke stereotypering van blauwe jongens en roze meisjes. Je kan er echt niet naast of omheen kijken en ik begrijp het ook niet zo. Zijn meisjes schattiger als ze i

Beste lezer Ik kan het niet laten hier toch nog een vervolg aan te breien.  Mijn excuses aan degenen die het niet kunnen smaken , maar het is nu eenmaal mijn blog! Het vervolg van de inleiding van het verhaal " De eeuwige vloek ": Dagen en nachten verstreken, weken volgden elkaar op en de Tijd van Keuze kwam met lange passen dichterbij. In een mum van tijd waren er nog eens drie Zomerdagen gepasseerd en waren alle jongens en meisjes van mijn jaar opgewonden door het vooruitzicht. Eindelijk zouden we als volwassenen onze plaats in de clan mogen innemen. Voor ik verder ga, misschien eerst nog een korte anekdote. Mijn leven stond natuurlijk niet stil in die drie jaar. Tijdens elke Zomerdag verzamelt heel de clan zich op het grote plein en kwamen onze leermeesters, de monniken, eens met ons mee naar het dorp in plaats van wij naar hen. De vreugdevuren waren al aangestoken en verspreidden hun specifieke prikkelende geur. Toen ik klein was, dacht ik dat de geur magisch