Opdracht 4 - Daar staat ze
Het is een gezapige zaterdagmiddag in september. De zon is nog lekker warm. Mensen zitten nog even buiten. In het Muinkpark te Gent is het niet anders. Een mooie achtergrond voor wat ik jullie nu ga vertellen. Een goed verborgen geheim.
Goed verstopt in het park staat een standbeeld. Waar precies, is niet aan mij om jullie mee te delen. Je moet het echt willen vinden, voor je het ziet. Wil je het niet hard genoeg, zal je het ook niet vinden.
Maar dat doet er niet toe voor dit verhaal.
De zon schijnt vandaag op haar grijsgroene gezicht. Ze staat, zoals alle standbeelden op een sokkel. Over smaak en kleuren valt te discussiëren, maar geloof me, ze mag er zijn. Mysterieus-wezend. Want het bronzen plaatje vermeldt slechts haar naam: Julia Casanova. Zonder verdere uitleg of tekst of data.
Waar zou ze een standbeeld aan verdiend hebben? God mag het weten.
Grappig genoeg weet ik het, maar dat is iets om een andere keer te vertellen.
Waar ik eindelijk toe kom, de pointe – so to speak – is dat Julia kan denken. Ze is zich bewust van haar omgeving. Snakkend naar interactie, die ze jammer genoeg niet zelf kan beleven. Ze hoort bijna alles wat er in het park verteld wordt, van gefluisterde liefdesverklaringen tot wanhoopskreten bij verliezende Kubb-spelers. Er passeert daar nogal wat.
Apart voor een standbeeld, toch?
Haar grootste frustratie is het feit dat ze geen advies kan geven. Als stille luisteraar, met jarenlange ervaring en reflectie, heeft ze bijna iedere situatie zien passeren. Inclusief gevolgen. Ze bezwijkt dan ook bijna onder de drang om mensen te wijzen op hun fouten. Of mensen troostende woorden toe te fluisteren.
Die frustratie stuwt zich voort, als een rivier tegengehouden door een dam. Langzaam stijgend, tot op een moment dat het ooit overstroomt.
En als dat ooit gebeurt, lezer, ben je er hopelijk bij. Want wie weet welk advies ze op jouw maat heeft. Wie weet welke vraag ze voor jou kan beantwoorden.
Dat is waar het standbeeld in het Muinkpark bijna van barst.
Dat en het feit dat duiven maar klootzakken zijn en alles onderschijten.
-----------
Voor zij die het zich afvragen, de opdracht hier was: "beschrijf waar je personage aan denkt, moest hij of zij in een standbeeld veranderen."
Goed verstopt in het park staat een standbeeld. Waar precies, is niet aan mij om jullie mee te delen. Je moet het echt willen vinden, voor je het ziet. Wil je het niet hard genoeg, zal je het ook niet vinden.
Maar dat doet er niet toe voor dit verhaal.
De zon schijnt vandaag op haar grijsgroene gezicht. Ze staat, zoals alle standbeelden op een sokkel. Over smaak en kleuren valt te discussiëren, maar geloof me, ze mag er zijn. Mysterieus-wezend. Want het bronzen plaatje vermeldt slechts haar naam: Julia Casanova. Zonder verdere uitleg of tekst of data.
Waar zou ze een standbeeld aan verdiend hebben? God mag het weten.
Grappig genoeg weet ik het, maar dat is iets om een andere keer te vertellen.
Waar ik eindelijk toe kom, de pointe – so to speak – is dat Julia kan denken. Ze is zich bewust van haar omgeving. Snakkend naar interactie, die ze jammer genoeg niet zelf kan beleven. Ze hoort bijna alles wat er in het park verteld wordt, van gefluisterde liefdesverklaringen tot wanhoopskreten bij verliezende Kubb-spelers. Er passeert daar nogal wat.
Apart voor een standbeeld, toch?
Haar grootste frustratie is het feit dat ze geen advies kan geven. Als stille luisteraar, met jarenlange ervaring en reflectie, heeft ze bijna iedere situatie zien passeren. Inclusief gevolgen. Ze bezwijkt dan ook bijna onder de drang om mensen te wijzen op hun fouten. Of mensen troostende woorden toe te fluisteren.
Die frustratie stuwt zich voort, als een rivier tegengehouden door een dam. Langzaam stijgend, tot op een moment dat het ooit overstroomt.
En als dat ooit gebeurt, lezer, ben je er hopelijk bij. Want wie weet welk advies ze op jouw maat heeft. Wie weet welke vraag ze voor jou kan beantwoorden.
Dat is waar het standbeeld in het Muinkpark bijna van barst.
Dat en het feit dat duiven maar klootzakken zijn en alles onderschijten.
-----------
Voor zij die het zich afvragen, de opdracht hier was: "beschrijf waar je personage aan denkt, moest hij of zij in een standbeeld veranderen."
Reacties
Een reactie posten