Korte intro: de donkere nacht
De man overziet zijn arbeiders gerst oogsten. Ondertussen trekt er een rimpel over zijn voorhoofd. Hopelijk is het voldoende. Want
er is geen alternatief.
’s Avonds trekken de arbeiders en de man terug naar de grote boerderij, die al sinds jaren volledig omheind is. Iedere keer dat de man passeert langs de zware ijzeren poort, herinnert hij zich hoe het vroeger was. Voor de duisternis zich meester maakte van zijn heer. Toen de nacht zich troostende over het graafschap neervlijde in plaats van onuitspreekbare gruwelen te verbergen.
De man schudt zijn hoofd en volgt de kar volgeladen met gerst naar de zomerschuur. “Daar is goed”, zegt hij en gebaart iedereen naar binnen voor het avondmaal. Moge de goden behoeden dat het ons laatste avondmaal is, prevelt de man in stilte. De soep is warm, het brood krakend vers en langzaam aan verdrijft het gezellig samenzijn de angst voor het donker.
’s Avonds trekken de arbeiders en de man terug naar de grote boerderij, die al sinds jaren volledig omheind is. Iedere keer dat de man passeert langs de zware ijzeren poort, herinnert hij zich hoe het vroeger was. Voor de duisternis zich meester maakte van zijn heer. Toen de nacht zich troostende over het graafschap neervlijde in plaats van onuitspreekbare gruwelen te verbergen.
De man schudt zijn hoofd en volgt de kar volgeladen met gerst naar de zomerschuur. “Daar is goed”, zegt hij en gebaart iedereen naar binnen voor het avondmaal. Moge de goden behoeden dat het ons laatste avondmaal is, prevelt de man in stilte. De soep is warm, het brood krakend vers en langzaam aan verdrijft het gezellig samenzijn de angst voor het donker.
Reacties
Een reactie posten