Posts

Lees mijn laatste blog!

Het ontstaan van Marlimon #1

Afbeelding
Inleiding Het verhaal start zo’n 2,5 jaar geleden, maar ik snap soms nog altijd niet goed hoeveel geluk ik had. Hoe heb ik dat in godsnaam voor elkaar kreeg om een schitterende vrouw zoals Marlies aan de haak te slaan, zoals ze zeggen. Al is het natuurlijk te gek om te beweren dat ik het op mijn eentje deed, Marlies had zeker haar eigen aandeel. En als je haar kent, weet je dat ze zeker haar eigen mening heeft. Toch liep het niet helemaal van een leien dak, zoals je zal ontdekken als je dit verhaal leest. Bedankt Thomas Eigenlijk moet ik dit verhaal beginnen met een dankbetuiging aan één persoon met de naam Thomas. Het was Thomas die alles in gang zette met een ietwat ongebruikelijke formulering voor wat een romantisch verhaal zou moeten zijn. Hij zei namelijk: “Hé, die ene, is dat niet iemand voor jou?”. Ondanks dat hij achteraf gezien gerust wat poëtischer had mogen zijn, ben ik hem eeuwig dankbaar. Op welke dag dat gebeurde, weet ik niet precies meer. Behalve dat het ergens in maart

Wat zou jij doen met 100 miljoen 2.0

Afbeelding
Dag lezer In het vorige artikel, somde ik een aantal oude teksten op, waaronder deze: " Wat zou je doen met zoveel poen. " Lees het gerust nog eens na, maar het gaat over dat gevoel van de lotto te kunnen winnen. Niet zozeer echt winnen, want op de lotto spelen is je geld weggooien, maar je koopt de kans om te kunnen winnen. En dat is af en toe wel een paar euro's waard, toch? Nu, zelf vind ik die vorige tekst wat aan de saaie kant. Los van alle typo's en ontbrekende spaties. Dus laten we het wat spannender maken, goed? Stel je het volgende voor: je erft morgen 20 miljoen euro. 20 miljoen? Dat is toch minder dan die 100 of 50 miljoen uit de vorige tekst. Hoe is dit spannender? Hierom. Je erft deze 20 miljoen van een excentrieke miljardair die zelf het gevoel had te weinig geleefd te hebben. Zoals een echte Dagobert Duck zat hij op zijn geld, om het zo veel mogelijk te laten aangroeien. Het 'er eens van nemen' had hij echter nooit gedaan. Dus, op zijn

Overzicht - pagina's uit de oude doos

Afbeelding
Beste lezer Mijn eigen teksten herlezen, doe ik eigenlijk niet. Of toch heel zelden. Voelt wat raar of gênant aan: "Heb ik dat geschreven?" Soms ook wel wat trots hoor, maar vooral toch "Oh nee", of "Dat zou ik toch anders verwoorden". Je snapt het wel. Maar onder impuls van enig jeugdig enthousiasme, deed ik het toch. Het resultaat? Nu heb ik goesting om sommige teksten opnieuw te schrijven of aan te vullen. Nu eerst nog kiezen. Want ik schreef over van alles, maar nergens echt over. Kwestie van de ondertitel van mijn blog waar te maken! Een blog zonder focus, maar met goesting. Geschreven in en over Gent door een historicus, maar niet alleen over geschiedenis. Integendeel! Dus maak ik even een overzichtje, voor jou. En toch ook voor mezelf. Over oude dozen en overzichten gesproken, prachtige bibliotheek toch? Trinity College in Dublin Oké, dus waar zou ik over kunnen schrijven? Of wat ik zou kunnen bewerken/aanvullen/...  Een overzicht:

Opdracht 5 - Superkracht (2/2)

Julia is niet zoals iedereen. Dat zal iedereen die haar kent je vertellen. Wat haar anders maakt, is moeilijk te zeggen. Wat ik wel kan zeggen, is wanneer de verandering plaatsvond. Namelijk op... Nu verwacht je waarschijnlijk een heel symbolisch moment of gebeurtenis, hé? De waarheid is, dat verandering vond plaats op 12 mei 2018. Na een kopje koffie dan nog. Het was alsof de hemel open ging en zonnestralen enkel voor Julia schenen. Maar ze was toen alleen, nadenken over de toekomst. Dus er waren geen getuigen van deze miraculeuze hemelsplitsing. En ik overdrijf misschien wat. Het kon ook een snelle windstoot zijn die een paar wolken opzij blies. Sindsdien is Julia in staat om naar mensen te luisteren. Maar echt te luisteren. Meer nog, mensen nemen Julia steeds in vertrouwen. Terecht, want ze zal jouw vertrouwen niet schaden. Advies geven doet ze ook. Met mondjesmaat, maar niet te versmaden. Sindsdien verandert ze de wereld gesprek per gesprek. Persoon per persoon. Want ze luist

Opdracht 5 - superkracht (1/2)

Stel, morgen sta je op en je hebt een superkracht. Welke zou je kiezen? Misschien een klassieker zoals kunnen vliegen of onzichtbaar worden? Of toch liever gewoon superkracht? Zelf twijfel ik. Want er is zoveel keuze. Welke misdaad zou je kunnen voorkomen door mensen hun haren heel hard te laten groeien. Of hun nagels. Of superkracht, maar slechts in één van jouw vingers. Wat doe je dan? Opdracht vijf gaat als volgt: het laatste drankje dat je zelf dronk, schenkt je personage een superkracht. Tof, niet? Maar een beetje overweldigend tof, want ik leid even aan keuzestress. "Ze kan in de toekomst kijken" of "ze is telepathisch", maar is dat wel creatief genoeg? Persoonlijk - echt voor mezelf - kan ik moeilijk kiezen tussen een externe of interne superkracht. Daarmee bedoel ik eentje die de anderen beïnvloedt, of eentje die enkel mezelf raakt. Zou het niet gemakkelijk zijn om iedereen te kunnen beïnvloeden, inception- of jedi-gewijs? "Neen, voor dit brood

Korte intro: de donkere nacht

De man overziet zijn arbeiders gerst oogsten. Ondertussen trekt er een rimpel over zijn voorhoofd. Hopelijk is het voldoende. Want er is geen alternatief. ’s Avonds trekken de arbeiders en de man terug naar de grote boerderij, die al sinds jaren volledig omheind is. Iedere keer dat de man passeert langs de zware ijzeren poort, herinnert hij zich hoe het vroeger was. Voor de duisternis zich meester maakte van zijn heer. Toen de nacht zich troostende over het graafschap neervlijde in plaats van onuitspreekbare gruwelen te verbergen. De man schudt zijn hoofd en volgt de kar volgeladen met gerst naar de zomerschuur. “Daar is goed”, zegt hij en gebaart iedereen naar binnen voor het avondmaal. Moge de goden behoeden dat het ons laatste avondmaal is, prevelt de man in stilte. De soep is warm, het brood krakend vers en langzaam aan verdrijft het gezellig samenzijn de angst voor het donker.

Opdracht 4 - Daar staat ze

Het is een gezapige zaterdagmiddag in september. De zon is nog lekker warm. Mensen zitten nog even buiten. In het Muinkpark te Gent is het niet anders. Een mooie achtergrond voor wat ik jullie nu ga vertellen. Een goed verborgen geheim. Goed verstopt in het park staat een standbeeld. Waar precies, is niet aan mij om jullie mee te delen. Je moet het echt willen vinden, voor je het ziet. Wil je het niet hard genoeg, zal je het ook niet vinden. Maar dat doet er niet toe voor dit verhaal. De zon schijnt vandaag op haar grijsgroene gezicht. Ze staat, zoals alle standbeelden op een sokkel. Over smaak en kleuren valt te discussiëren, maar geloof me, ze mag er zijn. Mysterieus-wezend. Want het bronzen plaatje vermeldt slechts haar naam: Julia Casanova. Zonder verdere uitleg of tekst of data. Waar zou ze een standbeeld aan verdiend hebben? God mag het weten. Grappig genoeg weet ik het, maar dat is iets om een andere keer te vertellen. Waar ik eindelijk toe kom, de pointe – so to spe